Επιτέλους..

Έσβησα μια παλιότερη ανάρτηση..Την έβλεπα και ήξερα..Δε μου ταίριαζε..Δεν ήμουν εγώ..Ήμουν το παιδάκι που άκουσε 2-3 λόγια μεγαλυτέρων και τα ξεφούρνιζε για να αποδείξει ότι μεγάλωσε..Δεν ήμουν εγώ..

Πλέον είμαστε τελείως μόνοι μας..Εντάξει έχουμε οικογένεια αλλά τίποτα παραπάνω..Ναι τα καταφέραμε..Μετά από πολλή προσπάθεια..Να γελάσω ή να κλάψω..Δε ξέρω..Υπόμονη(μήπως κάνω συνέχεια υπομονή στη ζωή μου; να σταματήσω και την υπομονή;)..Πέρασαν 5 χρόνια για να ανακαλύψω την προσωπικότητα μου..Καθρέφτη ποτέ μου δεν είχα..Πάντα με έβλεπα καθώς καθρεφτιζόμουν στην επιφάνεια νερού..Για αυτό ..Επιτέλους με είδα..Απέχω πολύ από εκείνο που φανταζόμουν..Παραδόξως είμαι το εντελώς αντίθετο(μετά αναρωτιέμαι γιατί δεν καταλαβαίνω τους ανθρώπους..).Δε με χαλάω..Μπορώ να βελτιωθώ και θα προσπαθήσω..Σε γενικές γραμμές τρώγομαι(εσωτερικά..γιατί εξωτερικά..).

Τώρα μάλλον μπορώ να κάνω λόγο για μοναξιά..Πριν όχι τόσο..Πρώτη μέρα λοιπόν..Βαρετή όπως οι υπόλοιπες..Τα μόρια του προσώπου μου εκτελούν απλά αρμονική ταλάντωση από τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα..Θα τρομοκρατηθώ αν μιλήσω για τα εγκεφαλικά κύτταρα..Το παραλείπω..Εντάξει..Τα ξέρεις..Τα χεις διαβάσει και τα χεις ζήσει..Πάλι τα ίδια λόγια..Κουράζει..

Χμ..Τί άλλο..Ψυχοθεραπεία με βία..Μια χαρά..Μάλλον είναι για το καλό μου..Βέβαια πολλά είναι για το καλό μου και τα προσπερνώ..οκ..έσχατη λύση..Η πρόληψη προηγείται της θεραπείας..Στο τέλος δε θα προλάβω ούτε τη 2η..Προμηνύεται..

Πάω να αδρανοποιηθώ χάρη στην εικόνα..Απλά να περάσει η ζωή μου..Δίχως νόημα..3 μήνες χωρίς νόημα..Ελπίζω να το κερδίσω στους επόμενους..