Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

Εγώ..

Ναι εγώ..Δεν είναι αδιανόητο να μη μπορείς να καταλάβεις τον εαυτό σου;Να καταλάβεις τί θες;Να καταλάβεις τί νιώθεις;ΓΙΑΤΙ;;;Γιατί πάντα ένα "γιατί" να στροβιλίζει στο κεφάλι μου..Πφφ..Τελικά κατάλαβα..Έχω τάσεις αυτοκαταστροφής το πόρισμα..

ΑΥΤΑ

Σάββατο 29 Μαΐου 2010

Αποτυχία..

Κάθεσαι για άλλη μια φορά σε αυτό το μαραφέτι του διαβόλου..Φυσικά δεν έχεις επαφή με τον έξω κόσμο..Το ρολόι μετράει τουλάχιστον 6 ώρες από τη στιγμή που αφέθηκες στον "κόσμο των θαυμάτων"..Δεν έχεις κάποιο άτομο..Φίλη η μοναξιά..Και κλείνεις τα μάτια..Ακόμα και οι επαγγελματικές προσδοκίες σε πρόδωσαν..Το μόνο καλό στη ζωή σου(εντάξει όχι το μόνο,αλλά αυτό από το οποίο θα έπαιρνες δύναμη για τα υπόλοιπα)..Τί περιμένεις τώρα(;)..Απλά να κυλήσει η ζωή μοιρολατρικά..Χωρίς σκοπό ,χωρίς τίποτα..Δε ξέρεις τι θες,και τι μπορείς να κερδίσεις(μπορείς;)..

Ίσως αυτό χρειάζεται στη ζωή..Όχι παντού η αποτυχία βέβαια..Αλλά μήπως ως κάποιο βαθμό είναι δίοδος για την ευτυχία;Τί εννοεί ο ποιητής..Γνωστή η φράση "κάνοντας όνειρα για τη ζωή ξέχασα να ζήσω"..Μήπως κερδίζω;Μήπως για να εκτιμήσεις τα απλά,πρέπει να τα ζήσεις και να μη πας στα μεγάλα;Εντάξει,υπάρχουν και άλλοι τρόποι να τα εκτιμήσεις αλλά μήπως είναι και αυτός ένας;Η έλλειψη προτεραιοτήτων να αναδεικνύει τις πιο σημαντικές προτεραιότητες που ξεχνάμε;Ποιός ξέρει..(Θεούλη μου;;;)

Τί ωραία..Άραγε οι τρελοί τί να σκέφτονται..Το χω απορία για να ξέρω πότε θα αρχίσω να γίνομαι σαν αυτούς..Πώς να τρελαίνονται και αυτοί..Και ως συνήθως,φταίνε οι "ίδιοι"..πφφ..Τέλος πάντων..

Πόσοι είστε εκεί έξω σαν εμένα..Χμμ..Αρκετοί πιστεύω..Και οι υπόλοιποι δεν έχετε και τις καλύτερες κοινωνικές σχέσεις μάλλον..Νομίζετε ότι έχετε..Δε μιλάω για όλους φυσικά ούτε ζηλεύω και φθονώ..Τα χω ζήσει θέλοντας και μη..Αλλά είναι άδικο..Στους εαυτούς μας..Τέλος πάντων..Δικιά σας η ζωή..Δε θέλω να λέω και μεγάλα λόγια..

Τελικά η σιωπή έχει πολλά πλεονεκτήματα..Από τη μία τα βρίσκεις με τον εαυτό σου(μη προβεί ο νους σας σε ακατάλληλες σκέψεις)και από την άλλη τον αδειάζεις για να ηρεμήσει από το σοκ στο οποίο υφίσταται από τη ζωή..Στην αρχή πονάει,μετά συμβιβάζεσαι και ηρεμείς..Έτσι διασκεδάζεις..Εσύ και η σκιά σου..

Ακούς μουσική με μεγάλη ένταση..Πάλι να ξεχνάς..Θαρρείς ο γείτονας που την υπόκειται το κάνει με ευχαρίστηση και σου κάνει παρέα..Ουφ..Πού φτάσαμε..Και που θα φτάσουμε..Για κάποιο λόγο αδρανούμε να βελτιώσουμε τη ζωή μας..Ίσως δε ξέρουμε πως..Ή απλά δε μπορούμε..Δε ξέρω..Μπορούμε μάλλον..Απλά αδιαφορούμε..Μα τι μαζοχισμός είναι αυτός..Δε καταλαβαίνω..Κοινωνικός άγχος;Κοινωνική φοβία;Να διώχνω όσους με πλησιάζουν και να κλαίγομαι κιόλας;Δε καταλαβαίνω..Και αν δεν καταλάβω εγώ ποιός θα καταλάβει;Αυτός που δε νοιάζεται για μένα;Έλεος..

Θα ήθελα να κάνω μια ψυχανάλυση..Για να δω τί κρύβω μέσα μου..Πάλι το υποσυνείδητο..Κακούλι..Δε τα φταίς όλα εσύ βέβαια..Απλά σε χρησιμοποιώ ως δικαιολογία(και πόσες άλλες..)..

Άλλαξα τρόπο και ύφος γραφής..Ούτε αυτό μπορώ να το εξηγήσω..Μάλλον βρήκα τον εαυτό μου..Θέλω να πιστεύω..Ελπίζω να μην είναι κάτι υποσυνείδητα ή και ενσυνείδητα επιτηδεύμενο..Ωραίος ο λήθαργος..Να μη μπορείς να αναγνωρίσεις τί κάνεις επίτηδες και τί όχι..Όμορφα..

Έχω τόσα να πω..Και που θα τα πω θα τα ακούσει(διαβάσει)..Εδώ σταματάμε..Επισήμανση..Το μυαλό από μόνο του αντί για τη λέξη "διαβάσει" χρησιμοποίησε τη λέξη "ακούσει"..Πόσο του λείπει η ζωή,ε;

Θα σταματήσω να με εκθέτω..Βλέπετε είναι αδυναμία να φανερώνεις τις αδυναμίες σου σε άλλους..Αχ πουτάνα..

Καλά να περνάτε εκεί έξω που προσφέρετε αλκοόλ ή και οτιδήποτε άλλο στους οργανισμούς σας παρέα με άλλους..Σας ζηλεύω..

Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

Κούραση...

Έχω κουραστεί αφόρητα..Σωματικά δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου..Έχω μία ατελείωτη τάση προς λιποθυμία..Ψυχολογικά...Έχω γίνει πάτωμα..Βαρέθηκα να με κουράζουν άτομα που δεν ταιριάζω καθόλου και απλά έτυχε να είναι στη ζωή μου..Γιατί ρε καλέ μου Θεούλη;;Τί φταίω;;Τί έκανα το καημένο το πλάσμα;;Ουφ..

Αν τα διώξω τα εν λόγω άτομα..Θα ηρεμήσω το μόνο σίγουρο..Αλλά η αγάπη;Τι γίνεται;Τζάμπα;Γιατί μου βάζεις δύσκολα..

Είμαι πτώμα..Κλείνω..Γεια

Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

εξετάσεις

για να δούμε αύριο..θα βρουν ανταπόκριση οι κόποι μας;;

Τρίτη 11 Μαΐου 2010

δάκρυ...

Πώς μπορεί το παραμικρό,ασήμαντο,βασικά ασήμαντο ίσως όχι,τεσπα,κάτι απλό να σε λυγίσει..Όπως μια άσκηση..Ανθρώπινη ψυχή..Αντέχει θανάτους,απώλειες,με τον καιρό βέβαια,και σε κλάσμα δευτερολέπτου σέρνεται..Θέμα ψυχολογίας;Δεν ξέρω..

Μάλλον θέμα προσδοκίας,πίστης..Απογοήτευσης..Να κάνεις αγώνα και να καταλαβαίνεις ότι η ζωή θέλει και τις παρενθέσεις για την επιτυχία..Και ο αγώνας σου κρίνεται ανεπαρκής..Άσχημο..Κάτι το τόσο μεγάλο να χαθεί από κάτι το τόσο μικρό..Σαν τη μαχή Δαβίδ-Γολιάθ..Αχ ζωή..Άτιμη..

Και τί κάνουμε..Κεφάλι ψηλά και πάμε ξανά..Κουραστικό..Αλλά από τα λάθη μαθαίνουμε..Ως συνήθως δε λέω κάτι που δε ξέρετε..Αλλά κάτι το γενικό όταν γίνεται εμπειρία λαμβάνεται ποικιλοτρόπως..

Θρύψαλο έγινα..Αλλά θα προσπαθήσω..Πρέπει να πιστέψω σε μένα αλλα και στην τύχη..

Καλό κουράγιο για τους αγώνες σας ..Μικρούς και μεγάλους

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Μαύρο..

Θέλω να αναπνεύσω ..Όπως θέλω εγώ..