Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

τίποτα...

Μετά από τόσες μέρες αφότου έγραψα τελευταία φορά σε αυτή τη σελίδα απόφασισα να αναρτήσω τις σκέψεις μου για άλλη μία φορά..Συνηθισμένο το ότι πάντα θέλω να γράψω για εκατοντάδες πράγματα και να εκφράσω άλλα τόσα συναισθήματα και πάντα καταλήγω σε αυτόν τον πρόλογο άγνοιας..Τέσπα..

Δεν συνέβησαν και λίγα αυτές τις μέρες..Μπορούν να θεωρηθούν λίγα αν σκεφτώ ότι ήταν ήδη δρομολογημένα , απλά δεν προσδιόρισα σωστά τον χρόνο.."Πρωτοφανές"..Ποτέ δεν ήμουν οξυδερκής..Τί να κάνουμε..Απλά παίρνω μαθήματα από όσα ήδη έχουν συμβεί και δεν τα ανέτρεψα..Ίσως δεν είμαι στην κατάλληλη ηλικία για να μπορώ να μετατοπίζω τις καταστάσεις ανάλογα με το συμφέρον μου..Δεν ξέρω..Ο χρόνος θα δείξει..

Λοιπόν..Έχασα (καλύτερα απαλάχθηκα - αν και όχι με δική μου πρωτοβουλία,κάτι που με κάνει <<πέφτουλα>>)από την παρέα μου..Παρέα..Δεν ξέρω πώς να χαρακτηρίσω τις φιλικές (ή "φιλικές" ,χωρίς άσχημο τόνο) σχέσεις μου τον τελευταίο καιρό..Είχα αναφέρει για σχέσεις ανάγκης σε παλαιότερη δημοσίευση..Ναι αυτό είχαν κατάντήσει..Απλά δεν είχα το κουράγιο να πατήσω στα πόδια μου χωρίς κανέναν δίπλα μου και να κάνω μια νέα αρχή..Παρότι όπως προανέφερα δεν έγινε με δική μου πρωτοβουλία , εκείνη τη στιγμή βρήκα κουράγιο..Ναι βρήκα..Τώρα λύθηκε η απορία μου σχετικά με το τι γίνεται αν φτάσεις πάτο(με έφτασαν στην προκειμένη περίπτωση..μεγάλη-για μένα,μικρή για εσάς- ιστορία)..Τώρα κρατιέμαι από ό,τι βρω..Όμως..επιτέλους νιώθω ΑΝΘΡΩΠΟΣ!(πρώτη φορά που εισάγω κατάλληλα bits για να εκφράσω το θαυμασμό μου..σίγουρα είναι κάτι πολύ καλό)Νιώθω επιτέλους ότι έχω αξιοπρέπεια και δε θα με ποδοπατεί όποιος θέλει όπως πριν , οτι δεν θα κάνω πράγματα παρά τη θέληση μου και ότι όταν χάνω κάτι είναι ευκαιρία για κάτι καλύτερο(υποστηρίζω το ρομαντισμό..ελπίζω να μη με προδώσει ο ρεαλισμός όμως)..

Αυτές τις μέρες νιώθω έντονη την ανάγκη για ανεξαρτητοποίηση..Πάντα την ένιωθα αλλά όχι τόσο έντονη..Δεν νιώθω να οφείλεται στην απότομη ανύψωση του ηθικού μου..Απλά στον κλειστό χαρακτήρα μου..Είμαι εγώ και ο εαυτός μου πάντα..Δεν αφήνω ποτέ κάποιον να μπει "μέσα"..Αιτία προβλημάτων στις διαπροσωπικές μου σχέσεις..Και αιτία της ατέρμονης μοναξιάς ,θλίψης και μελαγχολίας μου..Αδιέξοδο..Μάλλον πάντα θα είμαι εγώ και ο εαυτός μου(δεν έχω ψυχολογικά προβλήματα - τουλάχιστον τέτοιου είδους- μη τρομάζετε)..

Στέρεψαν οι σκέψεις για άλλη μία φορά..Κύριο θέμα της σημερινής ανάρτησης ότι πήρα μαθήματα , απλά και μικρά που αρμόζουν στην ηλικία μου(νομίζω)..Αν και πλέον έχω καταλάβει ότι και το πιο απλό μάθημα μπορείς να το πάρεις σε μεγάλη ηλικία..Δεν το καθορίζει τίποτα αυτό..

Επιτέλους έχω στόχους..Πάτος..Τα κοιτάς όλα από ψηλά και προσπαθείς να τα φτάσεις..Το πρόβλημα θα ήταν αν έφτανες κάτω από το έδαφος..Εκεί δεν θα μπορούσε να σε ξεθάψει κανείς..Άσχημο..Πνικτηκό..Ξέρω..Ή δεν ξέρω..Δεν ξέρω..Τέσπα..Χρειάζομαι έναυσμα για να αρχίσω τον αγώνα για τους στόχους μου..Τί όμως..Δεν έχω σχεδόν τίποτα να μου δώσει δύναμη..Ακόμα και ο τελικός στόχος παρότι είναι στόχος δεν με τραβάει..Παράλογο..Και όμως έτσι είναι..Ίσως ορθολογικά προσπαθώ να μου επιβάλλω στόχους..Μάλλον (δε νιώθω περηφάνεια)τον θυμάμαι στην ανάγκη , όμως με βοηθάει..Ελπίζω ο καλός Θεούλης να μου στείλει κάτι να μου δώσει δύναμη..Μου έστειλε έναν άνθρωπο εδώ και 1,5 χρόνο είναι σίγουρο..Απλά δεν ξέρω..Πάντα νιώθω ότι έχω λάθος ανθρώπους δίπλα μου και πάντα ψάχνω κάτι παραπάνω..Δεν ξέρω τι θέλω..Ή μάλλον αν οι απαιτήσεις μου είναι πέρα από το επιτρεπτό..

Πασιφανές είναι ότι χαρακτηρίζομαι από πλήρη άγνοια σε σχεδόν όλα τα θέματα , οτι δεν έχω εμπιστοσύνη σε μένα και ότι ποτέ δεν βλέπω κάποιο μονοπάτι..Μοναχά κενό..Μοναχά επιπόλαιες αποφάσεις της στιγμής που η μοίρα τις φέρνει με το μέρος μου..Τώρα όμως παλεύω..Λύθηκαν πολλές απορίες..Τέρμα τα παιχνιδάκια..Είμαι εγώ και οι αποφάσεις μου πλέον..Χαίρομαι και λυπάμαι μαζί..Μονόδρομος όμως και ακολουθώ..Αυτά...

Πιστεύω ότι πρέπει να κλείσω..Πήγε 2..Ο άγγελος μου κοιμάται(ελπίζω..Ελπίζω εννοώντας ότι ευελπιστώ να μην πονά..)Καλό σας βράδυ..Έτσι απλά ..Βαρέθηκα τους επιλόγους..Καλό ξημέρωμα..

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

άπειρο..

δεν ξέρω γιατί αλλά μόλις(και χωρίς καμία υπερβολή)σκέφτομαι την έννοια αυτή με πιάνει πονοκέφαλος..δεν πιστεύω να οφείλεται στις ασκήσεις μαθηματικών..ελπίζω..

για άλλο ένα βράδυ έχω πολλά να γράψω..όλη τη μέρα συσσωρεύονται σκέψεις στο μυαλό μου , σκέψεις που επιδιώκουν να χάσουν την αξία τους μολίς εκτεθούν σε αυτήν την ιστοσελίδα..παρόλα αυτά , παθαίνω αμνησία μόλις πιάσω το πληκτρολόγιο..το μυαλό μου ξεκινάει το μονολογό του δίχως ξεκάθαρη πορεία..ίσως αυτός να είναι ο καλύτερος τρόπος να αποβάλω την ένταση της κάθε μέρας..

καθώς περιπλανιόμουν σήμερα στο πλανητικό χωριό(χωριό μόνο στα λόγια , σύμπαν έγινε)σκόνταψα σε ένα ιστολόγιο που...η συντάκτρια του μου έμοιαζε..εννοώντας ως προς τον τρόπο γραφής..χρησιμοποιεί το "ναι" και το "τέλος πάντων" όπως και εγώ..εκεί με έπιασε ένα αίσθημα θλίψης..εγωιστικό μάλλον..ένιωσα σαν να μου έκλεψαν ένα κομμάτι του εαυτού μου..ξέρω παράλογο..έχω σκεφτεί άπειρες φορές ότι στην άλλη άκρη του πλανήτη υπάρχει ένας άνθρωπος που σκέφτεται και φέρεται σε βαθμό 99,9% όπως και εγώ..όμως υπάρχει το 0,01% που με διαφοροποιεί..αυτό που ,παρότι δεν φαίνεσαι στο χάρτη σε κάνει ορατό..θα ήθελα να γνωρίσω αυτό το 0,01%..βασικά σίγουρα το γνωρίζω..και μάλλον δεν είναι τίποτα πιο σπουδαίο από το π.χ πώς προτιμώ το κρέας..

άνθρωπος..χαραμίζει ολόκληρη παράγραφο για να σου πει ότι προτιμάει αλλιώς το κρέας από το γείτονα του..τέλος πάντων..αυτές τις μέρες έχω μια τάση προς την ποίηση..δεν καταλαβαίνω γιατί..ίσως είναι αυτό που έλεγε ο Καρυωτάκης:"η ποίηση είναι το καταφύγιο που φθονούμε" ..βέβαια η ποίηση δυστυχώς είναι σε δεύτερη μοίρα..στην πρώτη θέση στέκεται οποιοδήποτε μέσο με ωθεί στην παθητικότητα..απελπιστικό πλέον..ξέρω..αναπόφευκτη νωθρότητα..(το νωθρότητα στα νεοελληνικά για να μην παρεξηγούμαστε)..

ουφ..σκέφτομαι τί να γράψω..χαζεύω αυτήν την ελκυστική οθόνη υγρών κρυστάλλων και το μυαλό μου περιορίζεται στην απόσταση κρανίου και οθόνης..μπορεί να ταξιδέψει οπουδήποτε επιθυμεί..ταξίδι που κανείς ποτέ (νομίζω δηλαδή) δεν μπόρεσε να το στερήσει σε κανέναν..θέλω να κάνω ένα ταξιδάκι..μικρό..απλά να ξεφύγω..να δω τη θάλασσα..να εισπνεύσω αλλιώτικο αέρα..πολυτέλεια...

ξημερώνει 17 Νοέμβρη..μέρα ασυδοσίας και αναταραχών όπως πάντα..δεν μπορώ να κρίνω νομίζω κανέναν..ή μάλλον μπορώ απλά βαριέμαι..υπάρχει και η εκδοχή να μπορώ ,απλά επειδή δεν γνωρίζω πολλά να φοβάμαι να τα εκθέσω στο "κοινό"..μάλλον αυτό..ναι..εντάξει..για άλλη μια 17 Νοέμβρη θα γίνω ρεζίλι στον εαυτό μου..νιώθω υπερηφάνεια πάντως που τα τελευταία δύο χρόνια έχω αποκομοίσει έστω και ελάχιστες γνώσεις από δικιά μου παρότρυνση πάνω σε αυτό το θέμα..διόλου κακό...

χμμ..τί άλλο να πω..μα γιατί να πρέπει να πω..ότι θα πίεζα τον εαυτό μου να μιλήσει δεν το περίμενα..ή μήπως υπάρχει μια υφέρπουσα επιθυμία;για άλλη μία φορά δεν γνωρίζω..μάλλον γνωρίζει ο Θεός..ας με καθοδηγήσει...

μάλλον καλύτερα να κλείσω..ελπίζω το μυαλό μου να κάνει μια 6ωρη στάση για να ξεκουραστεί..έτσι δε θα χρειαστεί 2 δόσεις καφεϊνης όπως σήμερα..

θα ήθελα να βάλω ένα ποίημα ..απόρροια μίμησης..διάβασα πολλά ιστολόγια τελευταία..ναι διάβασα..τέλος πάντων..τείνω να αναρωτιέμαι αν το "ναι" και το "τέλος πάντων" τα χρησιμοποιώ αυτή τη στιγμή επειδή τα χρησιμοποιούσα ανέκαθεν ή επειδή ίσως θέλω να ταυτιστώ για αγνωστό λόγο με τον προαναφερθέντα χαρακτήρα..κάποτε πρέπει να θεμελιωθεί αυτή η προσωπικότητα..ναι πρέπει..γιατί πρέπει; μάλλον για να μην παιδεύω μυαλό μου..ναι..τέσπα..

καλό ξημέρωμα..πρωτότυπο..τώρα αναρωτήθηκα πόσες φορές έχω πει τη λέξη "γεια"..(άραγε..;)..ελπίζω ο Θεός να έχει κάποιον μετρητή για να μου λύσει την απορία όταν πεθάνω..ή έστω ο κύριος(γκουχ) με τα φτεράκια ο οποίος κατοικεί στα υπόγεια..τέλος πάντων..ευελπιστώ στίκρισμα δύο λευκών πορτών..αδύνατο αλλά μη χάνουμε το ρομαντισμό μας..χάνουμε και χρόνια από τη ζωή μας..

ελπίζω να δείτε ό,τι επιθυμείτε στην αγκαλιά του Μορφέα..καλόν ύπνο..

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

μίμηση..

η έμφυτη τάση των ανθρώπων να κάνουν ό,τι κάνουν και οι συνάνθρωποί τους..έτσι μιας και ήμουν στο μεταίχμιο , διαβάζοντας μερικά blog πήρα το κουράγιο να γράψω στο δικό μου(κάτι που ποθώ εδώ και περίπου μία βδομάδα)..φυσικά για άλλη μία φορά ο τίτλος της ανάρτησης δεν έχει καμία νοηματική σχέση με το περιεχόμενο της ανάρτησης αλλά δεν πειράζει..δεν με νοιάζει κιόλας..

είμαι πτώμα..σήμερα ξεπέρασα τα όρια μου..ξύπνησα στις 3.30 .. διάβαζα μέχρι τις 7.10 ..πήγα σε αυτό το κτίριο που χαρακτηρίζεται σχολείο..πρόσεξα όσο μπορούσα , διαφορετικά την υπόλοιπη ώρα έκανα μαρτύριο το έργο των καθηγητών..γύρισα σπίτι , φευγαλέο φαγητό και διάβασμα..μετά 4 φροντιστήρια καπάκι..αποτέλεσμα : βγαίνοντας από το τελευταίο μάθημα να νιώθω μια έλξη προς το έδαφος..τα πόδια μου δεν ήξερα αν ήταν στη θέση τους..το μυαλό μου πονούσε..όλο το σώμα μου επίσης..το στομάχι ήταν στην πρώτη γραμμή εκτεθειμένο στις χημικές αντιδράσεις της καφεϊνης..μαρτύριο..

μετά από αυτά είναι φυσικό να θέλω να γίνω υπουργός παιδείας..δεν είναι μέλλον αυτό..(άσχετα που με βλέπω χωρίς παιδιά στο μέλλον)..

αυτές τις μέρες έχουν γίνει πολλά ασήμαντα πράγματα..ανούσιο να βρίζω τη ζωή μου..ξέρω είναι πουτάνα πώς να το κάνουμε..βέβαια και εγώ συνεχίζω να την πληρώνω για συνουσία..(τί κάνω....)..γενικά τα πάντα πάνε προς το χειρότερο..δεν ξέρω σε τι να πρωτοαναφερθώ..ξέρω..ασήμαντα και απλά για εσάς πράγματα..είμαι παιδί ακόμα που ζει στον πλαστικό κόσμο του..εντάξει..

παιδί..(εδώ έχουμε συνεκτικότητα..συμπληρωματική σχέση αν δεν κάνω λάθος)..είμαι παιδί ακόμα..η ρουτίνα με γυρνάει στην παιδική μου πλευρά...ΖΩΓΡΑΦΙΣΑ..και φυσικά με το "ζωγράφισα" δεν εννοώ την αλαζονική φράση της νεολαίας..(μέσα σε αυτήν εντάσσομαι αλλά τέσπα)..εννοώ ότι ζωγράφισα με ξυλομπογιές μετά από αρκετά χρόνια..3 ζωγραφιές..η τρίτη δεν ξέρω αν θεωρείται ζωγραφιά..σας αφήνω να το κρίνετε..ζωγράφισα ένα λιβάδι , με ένα δέντρο , έναν ήλιο .. η δεύτερη είχε ένα ποτάμι , με καλαμιές γύρω,θάμνο , σκαντζόχοιρο , χελώνα..η τρίτη......είχε ένα ανδρικό μόριο να εκσπερματώνει σε έναν πρωκτό..αυτό το σχεδίασα καθώς συγχίστηκα με τη στάση ενός καθηγητή (διδάσκει μάθημα γενικής παιδείας), ο οποίος δε μας επέτρεψε να διαβάσουμε για το διαγώνισμα κατεύθυνσης τετραμήνου..μάλλον έχει ξεχάσει πώς ήταν όταν έτρεμε από άγχος(λογικά) και διάβαζε χαράματα..τί να πεις..

άμα δε σε καταλαβαίνουν οι καθηγητές απορώ ποιός θα σε καταλάβει..απορώ..απορώ..από πού θα βοηθηθείς και θα αντικρίσεις στάση επιείκιας..Θεέ μου βοήθα με..

τελικά(ίσως πρώτη φορά)στις τόσες σειρές δεν έβρισα τόσο τη ζωή μου και την ανικανότητα μου να την κάνω καλύτερη..όμορφο αυτό :)

να έχετε ένα καλό ξημέρωμα..

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009

υποσυνείδητο..

Ένας από τους μεγαλύτερους μου φόβους.Δεύτερη ζωή μου.Κρυφή και επικίνδυνη.Τρέμω στη σκέψη να μου φανερωθεί εξ'ολοκλήρου.Φοβίες παιδικές είναι το λιγότερο που υπάρχει σε αυτό το μέρος του μυαλού μου.Δεν ξέρω αν θα δεχόμουν να σβηστεί σε περίπτωση που γινόταν δυνατό.Οι φόβοι σου σε κάνουν δυνατότερο.Πέρα από αυτό(δεν ξέρω τί έλεγε ο Φρόυντ)ίσως σου φανερώνει τον αληθινό σου εαυτό.Αυτόν που ούτε εσύ ξέρεις..(δεν ξέρω γιατί μιλώ σε 2ο ενικό πρόσωπο).Δεν ξέρω αν θα άξιζε η αλήθεια αυτό το ρίσκο.Το ρίσκο να σε καταπνίξουν οι φόβοι σου.Φόβοι χαραγμένοι βαθιά που εξουσιάζουν και μπορούς να καταστρέψουν κάθε κύτταρο μου..Μάλλον θα μείνω με την απόρία..

ΜΕ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ...

Τα χω κάνει σκατά σε αυτό το πράγμα που ονομάζεται ζωή..Και φυσικά με σιχαίνομαι ,όταν καταλαβαίνω τί είναι ζωή,ώστε να καταλάβω και πόσο σκατά τα έχω κάνει..ΠΩΣ ΤΑ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ..Ανίκανο μυαλό..Πολλοί παραπονιούνται (όπως και εγώ) ότι δεν έχουν υψηλό δείκτη νοημοσύνης..Αν ήταν στη θέση μου,θα διαπίστωναν ότι λίγα λεπτά σκέψης παραπάνω είναι ένα τίποτα , μπροστά στο χάος..να περπατάς και να μην το νιώθεις..να βλέπεις ανθρώπους να πεθαίνουν και να μην το νιώθεις..να περπατάς , να μυρίζεις να βλέπεις και να μην ξέρεις τί είσαι..σε τί είσαι , που μένεις..αν ζείς..αν είσαι ένα πιόνι σε ένα τεράστιο σύμπαν..ποτέ δεν σκέφτηκα μήπως αυτές οι σκέψεις άρχισα μετά την ανάγνωση του Ζορμπά του Καζαντζάκη..αν και δεν νομίζω..εκτός και αν έκανε τη βρώμικη δουλειά του το υποσυνείδητο..ποιός ξέρει..δεν θα απωλέσω τίποτα διασταυρώνοντας ημερομηνίες άυριο..θα δούμε..

εκτός όμως από δίλημμα της ανυπαρξίας μου ή όχι έχω και άλλα προβλήματα..κάνω αυτά που κατέκρινα..έχω χάσει κάθε αξιοπρέπεια..οι κοινωνικές μου σχέσεις έχουν καταντήσει επιφανειακές,βιώσιμες καθώς γίνομαι ένα είδος υποχειρίου..πού έφτασα..μάλλον έφτασα πάτο..χωρίς το μάλλον..άμα συνεχίσω έτσι θα μπω στο βιβλίο γκίνες..και ως τί ; μα δεν θέλει πολύ μυαλό για να το βρείτε..ως το πρώτο ανθρώπινο τρυπάνι που έφτασε στον πυρήνα της γης..και δεν θα καώ..γιατί όπως λέει η νεολαία "είμαι πολύ καμμένη"...αποτυχημένη πλέον..δε νομίζω να σταθώ στα πόδια μου..δε νομίζω όμως και να πεθάνω..όχι..πουτάνα ζωή που ο καθένας θέλει να τη ζήσει..παράδοξο..ναι..και όμως έτσι είναι..τί να πεις..

ναρκομανής..άρχισε ο εθισμός μου στην καφεϊνη και στην παρακεταμόλη..άσχημο..αναπότρεπτο..αναπόδραστο το συνώνυμο..καταναλώνω φαιά ουσία για να μαθαίνω συνώνυμα όπως πχ χαρά-ευτυχία και όχι για να τα ζω..μιζέρια..φταίει ο κόσμος αλλά φταίω και εγώ..τέλος πάντων..η ζωή μου είναι μικρή..ίσως πιο μικρή από ότι φαντάζομαι..ευτυχώς άρχισα να την εκτιμώ και ας μην την καταλαβαίνω..περίεργο μυαλό..άσχημο να βλέπεις όνειρα να γκρεμίζονται..και πιο άσχημο να νιώθεις ότι δεν μπορείς να κάνεις..γκρέμισα ήδη ένα..ευτυχώς δεν είμαι στη δεύτερη κατηγορία..

μάλλον πρέπει να θέσω το κορμί μου σε οριζόντια διάταξη ,εφαπτόμενο με την επιφάνεια του κρεβατιού..αν δεν το κάνω θα είναι πιο αδύναμο από ότι ήταν σήμερα..καταθλιπτικό..

θέλω να σπάσω πράγματα..θέλω να ουρλιάξω..θέλω να εκφράσω το έμφυτό ανθρώπινο και βίαιο ενστικτό μου..κατακριτέο από την κοινωνία..προσβολή δημόσιας αιδούς ή όπως λέγεται..ασυδοσία..ανταρσία..φαινόμενο αναρχίας..και αν συνεχίσω θα προπαγανδίζω για πασόκ και νέα δημοκρατία..και φυσικά δεν υπάρχει λόγος να γράψω τα ονόματα των κομμάτων με κεφαλαία..θα βρεθούν σε αντίθεση με τα μικρά μυαλά τους..δεν αξίζει..

ώρα να σταματήσει το ψήσιμο των νευρώνων μου από την ακτινοβολία..καιρός να θερμανθούν και να αδρανοιηθούν από τη θερμότητα που θα εκλειθεί εξαιτίας των τριβών ,ανάμεσα στην κερατίνη μου και στο ύφασμα της μαξιλαροθήκης..αυτά..

καλημέρα σε ένα άλλο ξύπνημα μιας άχαρης μέρας με κανένα ουσιαστικό νόημα..
αυτή είναι η καθημερινότητα μου..
μάλλον δεν εφαρμόζω τα όσα είπε ο Ελλύτης πέρί αδράξεως της ημέρας..
κρίμα..

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

λάθος άνθρωποι..

Θαρρείς ο Θεός παίζει τζόκερ και πρέπει να βρει τους πιο ακατάλληλους για να μου στείλει..Ίσως υπάρχει σκοπιμότητα ώστε να μάθω να ανέχομαι τη διαφορετικότητα και κάποια πράγματα που δεν μου αρέσουν..Να αποβάλω την αχαριστία..Ίσως πάλι να βρω το κουράγιο και την κακία να τους διώξω..Πολύ παράλογο για σχέδιο του Θεού..Ποίός ξέρει..;Γενικά (εκτός οικογενειακού περιβάλλοντος)κανένας δεν πληρεί τις απαιτήσεις μου.Δεν μπορώ να διαπιστώσω αντικειμενικά αν υπερβάλω και με κατακλύζει απληστία.Ένα σίγουρο πόρισμα είναι οτι ΔΕΝ ΣΕΒΑΣΤΗΚΑΝ πολλά πράγματα.Είναι άσχημο να πέφτεις θύμα ηθικής εκμετάλλευσης..ΝΑΙ..πολύ άσχημο και ψυχοφθόρο όταν πλέον το έχεις καταλάβει..την ψυχή σου τρώνε επίσης η στεναχώρια , τα νεύρα ,το άγχος εξαιτίας σχέσεων ανάγκης..ξέρω..πρώτη φορά μπορώ να χρησιμοποιήσω τη λέξη αλλοτρίωση γτα τον εαυτό μου εκτός από τις εκθέσεις που γράφω..μπορώ με πικρία να παραδεχτώ ότι έχω κάνει λάθη,τα ίδια ή μάλλον (χωρίς το μάλλον θα ήταν καλύτερα αλλά μη λέτε ότι τίθεται θέμα αλαζονείας)ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΑ οι άλλοι..Ως αποτέλεσμα και δεδομένων των συνθηκών,status quo , η ζωή μου είναι ένα χάλι..βέβαια αυτό κάπως θα διορθωθεί..πάντα διορθώνονται μόνα τους..αυτή τη φορά ίσως χρειαστεί να βάλω το χεράκι μου αλλά βαριέμαι..σφαίρα είναι και γυρίζει..ακόμα έχω πίστη..υπάρχει και η περίπτωση εδώ να ξεκινάει το άλλο στάδιο της ζωής μου,εκείνο που όλα γίνονται με προσπάθεια , αλλά μιας και βαριέμαι ας το αναβάλω προς το παρόν..


ΙΘΑΚΗ..ναι υπέροχος ο Καβάφης..η Ιθάκη δε θα με προδώσει..ποιός ξέρει..μάλλον ξέρει..τέλος πάντων..με ενδιαφέρει τόσο υπερβολικά και ωφελιμιστικά η Ιθάκη πλέον , που τα τζάμια του τρένου είναι θολά..τι να πεις..ούτε και εγώ ξέρω τι να πώ..έχω βάλει τον εαυτό μου σε ένα μπαούλο..δίχως ναφθαλίνη..θα χαιρόμουν αν τα εγκεφαλικά μου κύτταρα μού έλεγαν το επιστημονικό όνομα της ναφθαλίνης αλλά με θλίβουν..τα άτιμα..

επειδή σε λίγο ο κύριος άτλαντας (δεν μιλάω για εκείνον με τα μήλα των Εσπερίδων αν όντως τον έλεγαν έτσι..αλλά για τον σπονδυλικό μου δίσκο)θα μαζέψει τις αποσκευές του και θα φύγει, ώρα να τον τακτοποιήσω..α μιας και το θυμήθηκα (εθυμήθην πάει στα αρχαία ; )έμαθα τι σημαίνει η λέξη πλατειάζω..αυτό που κάνω τώρα ..ειρωνεία..

έκλεισα ραντεβού με τον κύριο Μορφέα σε περίπου δέκα λεπτά..
να έχετε μια καλή νύχτα..

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

ΒΑΡΕΘΗΚΑ

ΝΑ ΥΠΟΚΡΙΝΟΜΑΙ , ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΟΝ ΝΩΘΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟ , ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΩ

Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

βράδυ..

έχει βραδιάσει εδώ και ώρα..φυσικά για άλλη μία φορά , έχουν περάσει τουλάχιστον 3 ώρες από τι στιγμή που κοίταξα κάπου αλλού εκτός από την οθόνη του υπολογιστή..(που να είχα σπάσει το σβέρκο μου..)..πάλι δεν έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω..ασκήσεις..δυσκολεύομαι όλο και περισσότερο να συμμαζεύψω το μυαλό και το σώμα μου..πρώτη φορά στη ζωή μου..και στην κρίσιμη στιγμή..δεν καταλαβαίνω..λες και τα όσα έλεγα,ότι δηλαδή κουράστηκα τις προηγούμενες χρονιές και δεν θα έχω κουράγιο φέτος,εμφυτεύτηκαν στο υποσηνείδητο(δεν θα σπαταλήσω φαιά ουσία τέτοια ώρα για να θυμηθώ πως γράφεται..δεν με νοιάζει η κριτική σας)και προσδιορίζουν τις κινήσεις μου..θαρρείς μια αόρατη δύναμη με κινεί..παλιότερα με κινούσε σωστά..φέτος;;θα χρειάζεται κάτι..τί όμως;;ελπίζω να το ανακαλύψω σύντομα..προβλήματα άγχους δεν έχω..μα πώς να έχω;αφού έχω γράψει όλες τις υποχρεώσεις μου..μα πώς άλλαξα έτσι μέσα σε ένα καλοκαίρι;γιατί Θεέ μου..βέβαια δεν έχω παράπονο από σένα..ξέρω ότι με αγαπάς..και με έχεις βοηθήσει άπειρες φορές..γίνεται αισθητή η παρουσία σου..

(αλλάζω παράγραφο για να μην κουράζω και εσάς και εμένα όταν θα διαβάζω αυτά που έγραψα και θα γελάω γιατί δεν θα θυμάμαι τότε καν τι είχα γράψει..μακροσκελής ΣΤΟΠ λόγος ΣΤΟΠ κουράζει ΣΤΟΠ)η ζωή,αν και όχι πάντα χαρούμενη άρχισε να έχει ένα νόημα για μένα..αν και παραμένω κολλημένη σε αυτήν την ανακάλυψη που περισσότερο κοιμίζει παρά είναι εργαλείο πληροφόρησης με χρήση ίντερνετ (ναι για το πισί ή εργαλείο του διαβόλου μιλάω)αρχίζω να νιώθω κάποια πράγματα..την αληθινότητά τους..τις επιπτώσεις..αυτή η πλαστικότητα άρχισε να φεύγει..να εξατμίζεται σαν ατμός..μάλλον σαν εξάχνωση μοιάζει(απο στερεό σε αέριο)γιατί είναι κάπως απότομα αλλά τέλος πάντων..μάλλον όταν πλησιάζεις πάτο νιώθεις..ποιός ξέρει..θα μάθω..ο πάτος πλησιάζει και δεν κάνω τίποτα για να τον αποφύγω...ναι..μπράβο μου..τα έχω κάνει μαντάρα στη ζωή μου..ή αλλιώς "της περιπεσούσης γυναικός το κυγκλίδωμα"..ουφ..

άρχισα ακούω μπαλλάντες πάλι..άρχισα να μελαγχολώ..αδυνατώ να εξηγήσω αυτήν την απρόσμενη συμπεριφορά..τέλος πάντων..αυτά για σήμερα..

να έχετε ένα ευχάριστο ξημέρωμα..

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

ναι...

Περίπου δέκα η ώρα..Και όμως είμαι κομμάτια..δεν έχω κουράγιο ούτε διάθεση για τίποτα..η θέρμη του ανακλίνδρου μου γίνεται αισθητή..παρόλα αυτά τα bits ελκύουν πιο πολύ το κουρασμένο μου μυαλό ωθώντας το στην αποβλάκωση..είμαι ένα από τα πολλά άτομα που δεν μπορούν να ελέγξουν τον εαυτό τους..ναι είμαι..μπράβο μου..επέμενα αυτές τις μέρες να γράψω κάποια γραμμή σε αυτή τη σελίδα..drop a line όπως το είχα μάθει παλιότερα και το λένε οι αμερικάνοι/άγγλοι..τέλος πάντων..αφού αυτό επιζητεί το μυαλό μου , να γράψω μια γραμμή μήπως και εντυπωσιάσω κάποιον ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο ας γίνει..

δεν μπορώ να πω ότι αυτές τις μέρες χαρακτηρίζομαι από ψυχολογική φόρτωση..αντίθετα,πάσχω από ψυχολογική κενότητα..ναι τα έχω κάνει ΣΚΑΤΑ στη ζωή μου..ΝΑΙ συνεχίζω να κάνω ΧΑΖΟΜΑΡΕΣ..πότε επιτέλους θα χειραγωγήσω αυτό το σώμα και αυτή τη ψυχή;είμαι το πρότυπο απελπισμένου ατόμου..και θα συνεχίσω να είμαι..απλά πάντα θα έχω σύμμαχο την τύχη για τα περισσότερα θέματα..εδώ δεν ισχύει το άπειρο όμως..μάλλον θα φτάσω τελείως πάτο και θα προσπαθήσω να σηκωθώ .. ελπίζω να μην είναι αργά..παράξενο που δεν γράφω με ειρωνικό και σαρκαστικό ύφος..η κούραση θα φταίει..από τις λίγες φορές..

αχ βρε ζωή..θέλω λίγη ελευθερία επιτέλους..σε συνδυασμό με ασφάλεια..ουτοπία..ναι..τι να πεις..άρχισα να ζηλεύω τους ζητιάνους..ξέρω ξέρω..θα προλάβετε να πείτε "μιλάς εκ του ασφαλούς"..δεν θα διαφωνήσω..δεν έχω ζήσει στη θέση τους..αλλά το σκεπτικό "ξεκινάει αύριο καινούρια μέρα,μια άγνωστη μέρα" λείπει από τη δική μου καθορισμένη καθημερινότητα..μακάρι να μπορούσα να κλειστώ σε ένα σπίτι μέσα στο δάσος..δεν θα είχα μυωπία λόγω χρήσης υπολογιστή , δε θα είχα καρκίνο στο μέλλον λόγω ακτινοβολίας , δε θα είχα πρόβλημα ακοής λόγω ηχορύπανσης ούτε και αναπνευστικά προβλήματα ή γενικότερα προβλήματα υγείας λόγω του ανθυγιεινού τρόπου ζωής..με ελκεί αυτή η εικόνα..ναι με ελκύει..αρχίζω να σκέφτομαι ξανά την ιδέα να κλειστώ σε μοναστήρι στο μέλλον..δεν είναι και άσχημη..τουλάχιστον θα κάνω κάτι πιο ουσιαστικό από την κενή καθημερινότητα μου..Κ Ε Ν Η..Α Δ Ε Ι Α..Β Α Ρ Ε Θ Η Κ Α ..ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ!!!!!αυτά..και για τις επόμενες ώρες θα συνεχίσω να κάθομαι στον υπολογιστή μου..το ίδιο και αύριο και μεθαύριο..κατάντησε αρρώστια..κάποτε πρέπει να ασχοληθώ με την πραγματική σκατένια μου ζωή...ΠΟΤΕ?????

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009

WHAT THE FUCK???

Μα είναι καλοκαίρι αυτό;;;;;ΒΡΟΧΕΣ(πάει η θάλασσα),ΕΥΘΥΝΕΣ,ΣΚΑΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΒΛΑΚΕΙΕΣ!!ΕΛΕΟΣ!

Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ

Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

χμ..σε 9 ώρες δίνω εξετάσεις..το πρώτο μάθημα..νιώθω το άγχος να με γεμίζει.."δικαιολογώ" τον εαυτό μου ότι δεν με ενδιαφέρει ο βαθμός , ότι ήθελα να ξεκουραστώ για να έχω δυνάμεις για του χρόνου για αυτό και δεν άνοιξα βιβλίο..ακόμα ένα "επιχείρημα" ότι μαθηματικά είναι , ή τα ξέρεις ή δεν τα ξέρεις .. δεν σώνεσαι με φευγαλέο διάβασμα..αύριο θα δούμε αν θα με κατηγορώ για τη βαρεμάρα μου..προς το παρόν ξελαφρώνω λίγο γράφοντας στο blog μου (λες και θα το δει κανείς αλλά τέσπα..μιας και το χαρτί και το στυλό είναι απαρχαιωμένα μέσα γραφής τα εκθέτω στο "κοινό"..τώρα που το σκέφτομαι θα μπορούσα να κάνω ημερολόγιο σε μορφή pdf ή κάτι παρόμοιο..καθόλου κακό)..ναι άρχισε η ώρα του μονόλογου του υποσεινηδήτου μου..ώρα να κλείσω για να ξεκουράσω τα μάτια μου από τον πόλεμο των άστρων μεταξύ του κερατοειδούς χιτώνα μου και τον pixels της οθόνης..(και μετά σου λένε οι οθόνες lcd δεν κουράζουν το μάτι..)..have a good night..

Κυριακή 17 Μαΐου 2009

OXI

σπαρίλα..λαϊκιστεί βαρεμάρα...

από τη βαρεμάρα ούτε τα δαχτυλά μου δεν μπορώ να κουνήσω για να "γράψω"..2 μέρες προσπαθώ να γράψω έστω και μια γραμμή για να γεμίσω αυτή την κενή ιστοσελίδα , μήπως και γεμίσω και το δικό μου κενό ( ή εγωισμό όπως θες πες το ) αν δω κανένα view παραπάνω από κάποιον περίεργο χρήστη..ματαιοδοξία του ανθρώπου...που έφτασα..τέσπα..έβαλα και τη σελίδα του blog στο προφίλ μου σε ένα forum..λες και τους ενδιαφέρει..μου αρέσει να διαβάζω blog γιατί "βλέπω" τις εμπειρίες των άλλων , από το δικό μου δεν νομίζω να αποκομίσει κανείς τίποτα αλλά τέλος πάντων..ίσως βάλω τα γνωστά "προτείνω" , "κατεβάστε" κτλ μήπως και έχει ενδιαφέρον..ο καιρός θα δείξει..

Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

άντε να δούμε..

ξύπνησα πάλι σε αυτή τη ζωή αφού είχα ένα ανήσυχο όνειρο στο οποίο με είχε φυλακίσει ο χουντικός Παπαδόπουλος..τον μισούσα που τον μισούσα χιλιαπλασιάστηκε το μίσος..έχω και διάβασμα , πιέζομαι με την ύλη παρόλα αυτά γράφω τις σκέψεις μου σε μια σελίδα που πρόκειται να δούνε λίγοι άγνωστοι..ανοίγομαι σε σειρές από bytes..τι να πει κανείς ..τέλος η ψηφιοποίηση των σκέψεων μου προς το παρόν..

Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

άντε να τον κλείσω

θα ξεκινήσω αύριο κανένα μονόλογο τώρα πάω για ξάπλα..