Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

ναι...

Περίπου δέκα η ώρα..Και όμως είμαι κομμάτια..δεν έχω κουράγιο ούτε διάθεση για τίποτα..η θέρμη του ανακλίνδρου μου γίνεται αισθητή..παρόλα αυτά τα bits ελκύουν πιο πολύ το κουρασμένο μου μυαλό ωθώντας το στην αποβλάκωση..είμαι ένα από τα πολλά άτομα που δεν μπορούν να ελέγξουν τον εαυτό τους..ναι είμαι..μπράβο μου..επέμενα αυτές τις μέρες να γράψω κάποια γραμμή σε αυτή τη σελίδα..drop a line όπως το είχα μάθει παλιότερα και το λένε οι αμερικάνοι/άγγλοι..τέλος πάντων..αφού αυτό επιζητεί το μυαλό μου , να γράψω μια γραμμή μήπως και εντυπωσιάσω κάποιον ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο ας γίνει..

δεν μπορώ να πω ότι αυτές τις μέρες χαρακτηρίζομαι από ψυχολογική φόρτωση..αντίθετα,πάσχω από ψυχολογική κενότητα..ναι τα έχω κάνει ΣΚΑΤΑ στη ζωή μου..ΝΑΙ συνεχίζω να κάνω ΧΑΖΟΜΑΡΕΣ..πότε επιτέλους θα χειραγωγήσω αυτό το σώμα και αυτή τη ψυχή;είμαι το πρότυπο απελπισμένου ατόμου..και θα συνεχίσω να είμαι..απλά πάντα θα έχω σύμμαχο την τύχη για τα περισσότερα θέματα..εδώ δεν ισχύει το άπειρο όμως..μάλλον θα φτάσω τελείως πάτο και θα προσπαθήσω να σηκωθώ .. ελπίζω να μην είναι αργά..παράξενο που δεν γράφω με ειρωνικό και σαρκαστικό ύφος..η κούραση θα φταίει..από τις λίγες φορές..

αχ βρε ζωή..θέλω λίγη ελευθερία επιτέλους..σε συνδυασμό με ασφάλεια..ουτοπία..ναι..τι να πεις..άρχισα να ζηλεύω τους ζητιάνους..ξέρω ξέρω..θα προλάβετε να πείτε "μιλάς εκ του ασφαλούς"..δεν θα διαφωνήσω..δεν έχω ζήσει στη θέση τους..αλλά το σκεπτικό "ξεκινάει αύριο καινούρια μέρα,μια άγνωστη μέρα" λείπει από τη δική μου καθορισμένη καθημερινότητα..μακάρι να μπορούσα να κλειστώ σε ένα σπίτι μέσα στο δάσος..δεν θα είχα μυωπία λόγω χρήσης υπολογιστή , δε θα είχα καρκίνο στο μέλλον λόγω ακτινοβολίας , δε θα είχα πρόβλημα ακοής λόγω ηχορύπανσης ούτε και αναπνευστικά προβλήματα ή γενικότερα προβλήματα υγείας λόγω του ανθυγιεινού τρόπου ζωής..με ελκεί αυτή η εικόνα..ναι με ελκύει..αρχίζω να σκέφτομαι ξανά την ιδέα να κλειστώ σε μοναστήρι στο μέλλον..δεν είναι και άσχημη..τουλάχιστον θα κάνω κάτι πιο ουσιαστικό από την κενή καθημερινότητα μου..Κ Ε Ν Η..Α Δ Ε Ι Α..Β Α Ρ Ε Θ Η Κ Α ..ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ!!!!!αυτά..και για τις επόμενες ώρες θα συνεχίσω να κάθομαι στον υπολογιστή μου..το ίδιο και αύριο και μεθαύριο..κατάντησε αρρώστια..κάποτε πρέπει να ασχοληθώ με την πραγματική σκατένια μου ζωή...ΠΟΤΕ?????

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου