Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009

υποσυνείδητο..

Ένας από τους μεγαλύτερους μου φόβους.Δεύτερη ζωή μου.Κρυφή και επικίνδυνη.Τρέμω στη σκέψη να μου φανερωθεί εξ'ολοκλήρου.Φοβίες παιδικές είναι το λιγότερο που υπάρχει σε αυτό το μέρος του μυαλού μου.Δεν ξέρω αν θα δεχόμουν να σβηστεί σε περίπτωση που γινόταν δυνατό.Οι φόβοι σου σε κάνουν δυνατότερο.Πέρα από αυτό(δεν ξέρω τί έλεγε ο Φρόυντ)ίσως σου φανερώνει τον αληθινό σου εαυτό.Αυτόν που ούτε εσύ ξέρεις..(δεν ξέρω γιατί μιλώ σε 2ο ενικό πρόσωπο).Δεν ξέρω αν θα άξιζε η αλήθεια αυτό το ρίσκο.Το ρίσκο να σε καταπνίξουν οι φόβοι σου.Φόβοι χαραγμένοι βαθιά που εξουσιάζουν και μπορούς να καταστρέψουν κάθε κύτταρο μου..Μάλλον θα μείνω με την απόρία..

ΜΕ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ...

Τα χω κάνει σκατά σε αυτό το πράγμα που ονομάζεται ζωή..Και φυσικά με σιχαίνομαι ,όταν καταλαβαίνω τί είναι ζωή,ώστε να καταλάβω και πόσο σκατά τα έχω κάνει..ΠΩΣ ΤΑ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ..Ανίκανο μυαλό..Πολλοί παραπονιούνται (όπως και εγώ) ότι δεν έχουν υψηλό δείκτη νοημοσύνης..Αν ήταν στη θέση μου,θα διαπίστωναν ότι λίγα λεπτά σκέψης παραπάνω είναι ένα τίποτα , μπροστά στο χάος..να περπατάς και να μην το νιώθεις..να βλέπεις ανθρώπους να πεθαίνουν και να μην το νιώθεις..να περπατάς , να μυρίζεις να βλέπεις και να μην ξέρεις τί είσαι..σε τί είσαι , που μένεις..αν ζείς..αν είσαι ένα πιόνι σε ένα τεράστιο σύμπαν..ποτέ δεν σκέφτηκα μήπως αυτές οι σκέψεις άρχισα μετά την ανάγνωση του Ζορμπά του Καζαντζάκη..αν και δεν νομίζω..εκτός και αν έκανε τη βρώμικη δουλειά του το υποσυνείδητο..ποιός ξέρει..δεν θα απωλέσω τίποτα διασταυρώνοντας ημερομηνίες άυριο..θα δούμε..

εκτός όμως από δίλημμα της ανυπαρξίας μου ή όχι έχω και άλλα προβλήματα..κάνω αυτά που κατέκρινα..έχω χάσει κάθε αξιοπρέπεια..οι κοινωνικές μου σχέσεις έχουν καταντήσει επιφανειακές,βιώσιμες καθώς γίνομαι ένα είδος υποχειρίου..πού έφτασα..μάλλον έφτασα πάτο..χωρίς το μάλλον..άμα συνεχίσω έτσι θα μπω στο βιβλίο γκίνες..και ως τί ; μα δεν θέλει πολύ μυαλό για να το βρείτε..ως το πρώτο ανθρώπινο τρυπάνι που έφτασε στον πυρήνα της γης..και δεν θα καώ..γιατί όπως λέει η νεολαία "είμαι πολύ καμμένη"...αποτυχημένη πλέον..δε νομίζω να σταθώ στα πόδια μου..δε νομίζω όμως και να πεθάνω..όχι..πουτάνα ζωή που ο καθένας θέλει να τη ζήσει..παράδοξο..ναι..και όμως έτσι είναι..τί να πεις..

ναρκομανής..άρχισε ο εθισμός μου στην καφεϊνη και στην παρακεταμόλη..άσχημο..αναπότρεπτο..αναπόδραστο το συνώνυμο..καταναλώνω φαιά ουσία για να μαθαίνω συνώνυμα όπως πχ χαρά-ευτυχία και όχι για να τα ζω..μιζέρια..φταίει ο κόσμος αλλά φταίω και εγώ..τέλος πάντων..η ζωή μου είναι μικρή..ίσως πιο μικρή από ότι φαντάζομαι..ευτυχώς άρχισα να την εκτιμώ και ας μην την καταλαβαίνω..περίεργο μυαλό..άσχημο να βλέπεις όνειρα να γκρεμίζονται..και πιο άσχημο να νιώθεις ότι δεν μπορείς να κάνεις..γκρέμισα ήδη ένα..ευτυχώς δεν είμαι στη δεύτερη κατηγορία..

μάλλον πρέπει να θέσω το κορμί μου σε οριζόντια διάταξη ,εφαπτόμενο με την επιφάνεια του κρεβατιού..αν δεν το κάνω θα είναι πιο αδύναμο από ότι ήταν σήμερα..καταθλιπτικό..

θέλω να σπάσω πράγματα..θέλω να ουρλιάξω..θέλω να εκφράσω το έμφυτό ανθρώπινο και βίαιο ενστικτό μου..κατακριτέο από την κοινωνία..προσβολή δημόσιας αιδούς ή όπως λέγεται..ασυδοσία..ανταρσία..φαινόμενο αναρχίας..και αν συνεχίσω θα προπαγανδίζω για πασόκ και νέα δημοκρατία..και φυσικά δεν υπάρχει λόγος να γράψω τα ονόματα των κομμάτων με κεφαλαία..θα βρεθούν σε αντίθεση με τα μικρά μυαλά τους..δεν αξίζει..

ώρα να σταματήσει το ψήσιμο των νευρώνων μου από την ακτινοβολία..καιρός να θερμανθούν και να αδρανοιηθούν από τη θερμότητα που θα εκλειθεί εξαιτίας των τριβών ,ανάμεσα στην κερατίνη μου και στο ύφασμα της μαξιλαροθήκης..αυτά..

καλημέρα σε ένα άλλο ξύπνημα μιας άχαρης μέρας με κανένα ουσιαστικό νόημα..
αυτή είναι η καθημερινότητα μου..
μάλλον δεν εφαρμόζω τα όσα είπε ο Ελλύτης πέρί αδράξεως της ημέρας..
κρίμα..

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

λάθος άνθρωποι..

Θαρρείς ο Θεός παίζει τζόκερ και πρέπει να βρει τους πιο ακατάλληλους για να μου στείλει..Ίσως υπάρχει σκοπιμότητα ώστε να μάθω να ανέχομαι τη διαφορετικότητα και κάποια πράγματα που δεν μου αρέσουν..Να αποβάλω την αχαριστία..Ίσως πάλι να βρω το κουράγιο και την κακία να τους διώξω..Πολύ παράλογο για σχέδιο του Θεού..Ποίός ξέρει..;Γενικά (εκτός οικογενειακού περιβάλλοντος)κανένας δεν πληρεί τις απαιτήσεις μου.Δεν μπορώ να διαπιστώσω αντικειμενικά αν υπερβάλω και με κατακλύζει απληστία.Ένα σίγουρο πόρισμα είναι οτι ΔΕΝ ΣΕΒΑΣΤΗΚΑΝ πολλά πράγματα.Είναι άσχημο να πέφτεις θύμα ηθικής εκμετάλλευσης..ΝΑΙ..πολύ άσχημο και ψυχοφθόρο όταν πλέον το έχεις καταλάβει..την ψυχή σου τρώνε επίσης η στεναχώρια , τα νεύρα ,το άγχος εξαιτίας σχέσεων ανάγκης..ξέρω..πρώτη φορά μπορώ να χρησιμοποιήσω τη λέξη αλλοτρίωση γτα τον εαυτό μου εκτός από τις εκθέσεις που γράφω..μπορώ με πικρία να παραδεχτώ ότι έχω κάνει λάθη,τα ίδια ή μάλλον (χωρίς το μάλλον θα ήταν καλύτερα αλλά μη λέτε ότι τίθεται θέμα αλαζονείας)ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΑ οι άλλοι..Ως αποτέλεσμα και δεδομένων των συνθηκών,status quo , η ζωή μου είναι ένα χάλι..βέβαια αυτό κάπως θα διορθωθεί..πάντα διορθώνονται μόνα τους..αυτή τη φορά ίσως χρειαστεί να βάλω το χεράκι μου αλλά βαριέμαι..σφαίρα είναι και γυρίζει..ακόμα έχω πίστη..υπάρχει και η περίπτωση εδώ να ξεκινάει το άλλο στάδιο της ζωής μου,εκείνο που όλα γίνονται με προσπάθεια , αλλά μιας και βαριέμαι ας το αναβάλω προς το παρόν..


ΙΘΑΚΗ..ναι υπέροχος ο Καβάφης..η Ιθάκη δε θα με προδώσει..ποιός ξέρει..μάλλον ξέρει..τέλος πάντων..με ενδιαφέρει τόσο υπερβολικά και ωφελιμιστικά η Ιθάκη πλέον , που τα τζάμια του τρένου είναι θολά..τι να πεις..ούτε και εγώ ξέρω τι να πώ..έχω βάλει τον εαυτό μου σε ένα μπαούλο..δίχως ναφθαλίνη..θα χαιρόμουν αν τα εγκεφαλικά μου κύτταρα μού έλεγαν το επιστημονικό όνομα της ναφθαλίνης αλλά με θλίβουν..τα άτιμα..

επειδή σε λίγο ο κύριος άτλαντας (δεν μιλάω για εκείνον με τα μήλα των Εσπερίδων αν όντως τον έλεγαν έτσι..αλλά για τον σπονδυλικό μου δίσκο)θα μαζέψει τις αποσκευές του και θα φύγει, ώρα να τον τακτοποιήσω..α μιας και το θυμήθηκα (εθυμήθην πάει στα αρχαία ; )έμαθα τι σημαίνει η λέξη πλατειάζω..αυτό που κάνω τώρα ..ειρωνεία..

έκλεισα ραντεβού με τον κύριο Μορφέα σε περίπου δέκα λεπτά..
να έχετε μια καλή νύχτα..

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

ΒΑΡΕΘΗΚΑ

ΝΑ ΥΠΟΚΡΙΝΟΜΑΙ , ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΟΝ ΝΩΘΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟ , ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΩ

Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

βράδυ..

έχει βραδιάσει εδώ και ώρα..φυσικά για άλλη μία φορά , έχουν περάσει τουλάχιστον 3 ώρες από τι στιγμή που κοίταξα κάπου αλλού εκτός από την οθόνη του υπολογιστή..(που να είχα σπάσει το σβέρκο μου..)..πάλι δεν έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω..ασκήσεις..δυσκολεύομαι όλο και περισσότερο να συμμαζεύψω το μυαλό και το σώμα μου..πρώτη φορά στη ζωή μου..και στην κρίσιμη στιγμή..δεν καταλαβαίνω..λες και τα όσα έλεγα,ότι δηλαδή κουράστηκα τις προηγούμενες χρονιές και δεν θα έχω κουράγιο φέτος,εμφυτεύτηκαν στο υποσηνείδητο(δεν θα σπαταλήσω φαιά ουσία τέτοια ώρα για να θυμηθώ πως γράφεται..δεν με νοιάζει η κριτική σας)και προσδιορίζουν τις κινήσεις μου..θαρρείς μια αόρατη δύναμη με κινεί..παλιότερα με κινούσε σωστά..φέτος;;θα χρειάζεται κάτι..τί όμως;;ελπίζω να το ανακαλύψω σύντομα..προβλήματα άγχους δεν έχω..μα πώς να έχω;αφού έχω γράψει όλες τις υποχρεώσεις μου..μα πώς άλλαξα έτσι μέσα σε ένα καλοκαίρι;γιατί Θεέ μου..βέβαια δεν έχω παράπονο από σένα..ξέρω ότι με αγαπάς..και με έχεις βοηθήσει άπειρες φορές..γίνεται αισθητή η παρουσία σου..

(αλλάζω παράγραφο για να μην κουράζω και εσάς και εμένα όταν θα διαβάζω αυτά που έγραψα και θα γελάω γιατί δεν θα θυμάμαι τότε καν τι είχα γράψει..μακροσκελής ΣΤΟΠ λόγος ΣΤΟΠ κουράζει ΣΤΟΠ)η ζωή,αν και όχι πάντα χαρούμενη άρχισε να έχει ένα νόημα για μένα..αν και παραμένω κολλημένη σε αυτήν την ανακάλυψη που περισσότερο κοιμίζει παρά είναι εργαλείο πληροφόρησης με χρήση ίντερνετ (ναι για το πισί ή εργαλείο του διαβόλου μιλάω)αρχίζω να νιώθω κάποια πράγματα..την αληθινότητά τους..τις επιπτώσεις..αυτή η πλαστικότητα άρχισε να φεύγει..να εξατμίζεται σαν ατμός..μάλλον σαν εξάχνωση μοιάζει(απο στερεό σε αέριο)γιατί είναι κάπως απότομα αλλά τέλος πάντων..μάλλον όταν πλησιάζεις πάτο νιώθεις..ποιός ξέρει..θα μάθω..ο πάτος πλησιάζει και δεν κάνω τίποτα για να τον αποφύγω...ναι..μπράβο μου..τα έχω κάνει μαντάρα στη ζωή μου..ή αλλιώς "της περιπεσούσης γυναικός το κυγκλίδωμα"..ουφ..

άρχισα ακούω μπαλλάντες πάλι..άρχισα να μελαγχολώ..αδυνατώ να εξηγήσω αυτήν την απρόσμενη συμπεριφορά..τέλος πάντων..αυτά για σήμερα..

να έχετε ένα ευχάριστο ξημέρωμα..