τίποτα...

Μετά από τόσες μέρες αφότου έγραψα τελευταία φορά σε αυτή τη σελίδα απόφασισα να αναρτήσω τις σκέψεις μου για άλλη μία φορά..Συνηθισμένο το ότι πάντα θέλω να γράψω για εκατοντάδες πράγματα και να εκφράσω άλλα τόσα συναισθήματα και πάντα καταλήγω σε αυτόν τον πρόλογο άγνοιας..Τέσπα..

Δεν συνέβησαν και λίγα αυτές τις μέρες..Μπορούν να θεωρηθούν λίγα αν σκεφτώ ότι ήταν ήδη δρομολογημένα , απλά δεν προσδιόρισα σωστά τον χρόνο.."Πρωτοφανές"..Ποτέ δεν ήμουν οξυδερκής..Τί να κάνουμε..Απλά παίρνω μαθήματα από όσα ήδη έχουν συμβεί και δεν τα ανέτρεψα..Ίσως δεν είμαι στην κατάλληλη ηλικία για να μπορώ να μετατοπίζω τις καταστάσεις ανάλογα με το συμφέρον μου..Δεν ξέρω..Ο χρόνος θα δείξει..

Λοιπόν..Έχασα (καλύτερα απαλάχθηκα - αν και όχι με δική μου πρωτοβουλία,κάτι που με κάνει <<πέφτουλα>>)από την παρέα μου..Παρέα..Δεν ξέρω πώς να χαρακτηρίσω τις φιλικές (ή "φιλικές" ,χωρίς άσχημο τόνο) σχέσεις μου τον τελευταίο καιρό..Είχα αναφέρει για σχέσεις ανάγκης σε παλαιότερη δημοσίευση..Ναι αυτό είχαν κατάντήσει..Απλά δεν είχα το κουράγιο να πατήσω στα πόδια μου χωρίς κανέναν δίπλα μου και να κάνω μια νέα αρχή..Παρότι όπως προανέφερα δεν έγινε με δική μου πρωτοβουλία , εκείνη τη στιγμή βρήκα κουράγιο..Ναι βρήκα..Τώρα λύθηκε η απορία μου σχετικά με το τι γίνεται αν φτάσεις πάτο(με έφτασαν στην προκειμένη περίπτωση..μεγάλη-για μένα,μικρή για εσάς- ιστορία)..Τώρα κρατιέμαι από ό,τι βρω..Όμως..επιτέλους νιώθω ΑΝΘΡΩΠΟΣ!(πρώτη φορά που εισάγω κατάλληλα bits για να εκφράσω το θαυμασμό μου..σίγουρα είναι κάτι πολύ καλό)Νιώθω επιτέλους ότι έχω αξιοπρέπεια και δε θα με ποδοπατεί όποιος θέλει όπως πριν , οτι δεν θα κάνω πράγματα παρά τη θέληση μου και ότι όταν χάνω κάτι είναι ευκαιρία για κάτι καλύτερο(υποστηρίζω το ρομαντισμό..ελπίζω να μη με προδώσει ο ρεαλισμός όμως)..

Αυτές τις μέρες νιώθω έντονη την ανάγκη για ανεξαρτητοποίηση..Πάντα την ένιωθα αλλά όχι τόσο έντονη..Δεν νιώθω να οφείλεται στην απότομη ανύψωση του ηθικού μου..Απλά στον κλειστό χαρακτήρα μου..Είμαι εγώ και ο εαυτός μου πάντα..Δεν αφήνω ποτέ κάποιον να μπει "μέσα"..Αιτία προβλημάτων στις διαπροσωπικές μου σχέσεις..Και αιτία της ατέρμονης μοναξιάς ,θλίψης και μελαγχολίας μου..Αδιέξοδο..Μάλλον πάντα θα είμαι εγώ και ο εαυτός μου(δεν έχω ψυχολογικά προβλήματα - τουλάχιστον τέτοιου είδους- μη τρομάζετε)..

Στέρεψαν οι σκέψεις για άλλη μία φορά..Κύριο θέμα της σημερινής ανάρτησης ότι πήρα μαθήματα , απλά και μικρά που αρμόζουν στην ηλικία μου(νομίζω)..Αν και πλέον έχω καταλάβει ότι και το πιο απλό μάθημα μπορείς να το πάρεις σε μεγάλη ηλικία..Δεν το καθορίζει τίποτα αυτό..

Επιτέλους έχω στόχους..Πάτος..Τα κοιτάς όλα από ψηλά και προσπαθείς να τα φτάσεις..Το πρόβλημα θα ήταν αν έφτανες κάτω από το έδαφος..Εκεί δεν θα μπορούσε να σε ξεθάψει κανείς..Άσχημο..Πνικτηκό..Ξέρω..Ή δεν ξέρω..Δεν ξέρω..Τέσπα..Χρειάζομαι έναυσμα για να αρχίσω τον αγώνα για τους στόχους μου..Τί όμως..Δεν έχω σχεδόν τίποτα να μου δώσει δύναμη..Ακόμα και ο τελικός στόχος παρότι είναι στόχος δεν με τραβάει..Παράλογο..Και όμως έτσι είναι..Ίσως ορθολογικά προσπαθώ να μου επιβάλλω στόχους..Μάλλον (δε νιώθω περηφάνεια)τον θυμάμαι στην ανάγκη , όμως με βοηθάει..Ελπίζω ο καλός Θεούλης να μου στείλει κάτι να μου δώσει δύναμη..Μου έστειλε έναν άνθρωπο εδώ και 1,5 χρόνο είναι σίγουρο..Απλά δεν ξέρω..Πάντα νιώθω ότι έχω λάθος ανθρώπους δίπλα μου και πάντα ψάχνω κάτι παραπάνω..Δεν ξέρω τι θέλω..Ή μάλλον αν οι απαιτήσεις μου είναι πέρα από το επιτρεπτό..

Πασιφανές είναι ότι χαρακτηρίζομαι από πλήρη άγνοια σε σχεδόν όλα τα θέματα , οτι δεν έχω εμπιστοσύνη σε μένα και ότι ποτέ δεν βλέπω κάποιο μονοπάτι..Μοναχά κενό..Μοναχά επιπόλαιες αποφάσεις της στιγμής που η μοίρα τις φέρνει με το μέρος μου..Τώρα όμως παλεύω..Λύθηκαν πολλές απορίες..Τέρμα τα παιχνιδάκια..Είμαι εγώ και οι αποφάσεις μου πλέον..Χαίρομαι και λυπάμαι μαζί..Μονόδρομος όμως και ακολουθώ..Αυτά...

Πιστεύω ότι πρέπει να κλείσω..Πήγε 2..Ο άγγελος μου κοιμάται(ελπίζω..Ελπίζω εννοώντας ότι ευελπιστώ να μην πονά..)Καλό σας βράδυ..Έτσι απλά ..Βαρέθηκα τους επιλόγους..Καλό ξημέρωμα..