Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

Χρόνος...

Ναι πέρασε πολύς καιρός από τις 29 Δεκεμβρίου..Επιθυμούσα να εκφραστώ αλλά με κρατούσε η νωθρότητα..Ένιωθα και νιώθω έντονη την ανάγκη να γράψω,να εκφραστώ και να γράψω ένα απλό και (παιδιάστικο ίσως)ποίημα..Αυτόν τον μήνα έγιναν πολλά και τίποτε..Ουσιαστικά έγινε ένα τίποτε γιατί ότι έγινε ,έγινε μέσα μου..Έχω αλλάξει τόσο πολύ σε τόσο λίγο καιρό..Δε με αναγνώρίζω..Δεν πίστευα ότι μπορούσα να αλλάξω τόσο..Όπως επίσης δεν πίστευα οτι θα με έπαιρνε μαζί της η μάζα , η διαφθορά , η αλλοτρίωση..Δεν έχω τελικά την ψυχική δύναμη που πίστευα ότι είχα..Θλιβερό..Αλλά μπορώ να προσπαθήσω κανείς δεν μου το στερεί αυτό..Ποτέ δεν ήθελα να ήμουν σαν τους άλλους..Πάντα ήθελα να ξεχωρίζω με τον δικό μου τρόπο..Καιρός είναι...

ΤΧμμ..τί άλλο..Ένα αξιοπερίεργο πράγμα..Πάντα ποθώ να πω χιλιάδες πράγματα και να εκφράσω άλλα τόσα συναισθήματα και μόλις αγγίζω τα πλήκτρα το μυαλό μου σβήνει όλες τις σκέψεις..Το αυθόρμητο έχει και την χάρη του..Για μια άλλη φορά μιλώ με τον εαυτό μου(αυτά έχει η μοναξιά...όχι ότι με πειράζει ιδιαίτερα)και εκτελώ την αυτοψυχοθεραπεία μου..Τόση πίεση μαζεμένη σε ένα μυαλό και σε ένα κορμί..Και είναι ένα τίποτα μπροστά στα όσα περνάνε άλλοι...Πουτάνα ζωή..Τί να πεις..(τίποτα ξέρω..)..Ουφ..αυτές τις μέρες θέλω να κλάψω..Να κλάψω,να φωνάξω να σπάσω πράγματα μέχρι και να μεθύσω..(αχ αυτή η αυτοκαταστροφή)..Έχω δύναμη αλλά δεν ξέρω μέχρι πότε θα αντέχω αυτη την πίεση..Δεν είναι τόσο έντονη αλλά έχει αρκετά μεγάλη διάρκεια ώστε να με εξουθενώνει..Τέσπα..Αν και θέλω να κλάψω δεν μου βγαίνει..Ίσως λόγω τεχνικών προβλημάτων , ίσως έλλειψης χρόνου(δεν μπορώ να κλάψω σαν άνθρωπος πλέον..κατάντια)ή πέτρωση ψυχής..Δυστηχώς έχω φόβους για το τελευταίο..Έχω κάνει πρόοδο στην ανάπτυξη του κυνισμού και της ομώτητας..Απωλύω τον ρομαντισμό μου σταδιακά..ψυχοφθόρο..

Ποίηση..Γνώση΄..Όνειρα..Για να αρχίσω από την λέξη ποίηση και να πληκτρολογήσω σχεδόν τυφλά και χωρίς σκέψη τις δυο υπόλοιπες λέξεις σημαίνει πως ίσως είναι αλληλένδετες..και νομίζω πως πρώτη και η τρίτη σίγουρα είναι..η δεύτερη απλά χαρίζει ρεαλισμό και θανατώνει τα όνειρα..Ώρες ώρες νιώθω μια τεράστια όρεξη για πρόσληψη γνώσης να με διακατέχει..Άλλες όμως..εύχομαι να μην είχα την υποχρέωση να διαβάσω ούτε ένα γράμμα του αλφαβήτου..Πόσο έχω κουραστεί Θεέ μου..Φυσικά δεν παραπονιέμαι..Δε θα δείξω αχαριστία..Απλά έχω κουραστεί αρκετά..Ψυχολογικά..Έστω και με μια δόση καφείνης το σώμα κινείται..το μυαλό όμως; από τί να πάρει δύναμη;από ανύπαρκτα όνειρα καθώς κάποιοι πρόλαβαν να μορφινίσουν το χωράφι που θα εμφυτεύονταν;από την καθημερινότητα;από που...μου ρχεται να κλαψω..νιώθω μια αίσθηση στα μάτια λες και θα φτάσουν σε οργασμό..οργασμό οργής και θλίψης..λύτρωσης..δεν έχω νεκρώσει το μυαλό μου αρκετά τελικά..

Τρεις παράγραφοι αφιερωμένοι στη λέξη "κούραση"..Ποικιλία θεμάτων σήμερα..Νυστάζω..Χθες δεν ήθελα να κοιμηθώ..Το σώμα μου το ζητούσε και το έδειχνε , το μυαλό όμως έδειχνε την εναντίωση του..Αδυνατώ να ερμηνεύσω αυτή τη συμπεριφορά..Σε αυτή τη φάση της ζωής μου δεν έχω να κερδίσω τόσα πολλά..προσωπική γνώμη..αν και πήρα κάποια μαθήματα..

Κοιτώ την οθόνη περιμένοντας την άφιξη έστω μιας σκέψης..Με αναγκάζω να γράψω κάποιες στιγμές λες και δουλεύω σε εφημερίδα..Γιατί;Δεν περιμένω απάντηση..Πέρασε πολύς καιρός στη ζωή μου τελικά..Κάνοντας λάθος επιλογές..Σπατάλησα τη ζωή μου..Την ξεφτέλισα..Δεν την αξιοποίησα καθόλου..Τώρα δεν αλλάζει τίποτα για όσα έγιναν..Προσπαθούμε για το καλύτερο..Πάντα..Ευελπιστώ να χωρίσω 2 ζωές σε μία πλέον..Μακάρι..Το χρειάζομαι..Δεν πρέπει να προδώσω το δώρο του Θεού..Εγωιστικά το βλέπω μη βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα..Αν και σίγουρα είστε πιο διορατικοί από μένα..Στερούμαι αυτού του στοιχείου...Κακώς...

Κουράστηκα να γράφω..Μάλλον θα πρέπει να κάνω κάποιο πρόγραμμα για υπολογιστή που να γράφει μόνο του τη λέξη κούραση και τα συγγενικά της όταν θέλω..Δε θα κουράζομαι τόσο και θα κερδίζω χρόνο..Πολύτιμος..Και ανεκμετάλλευτος..

Αυτά..θέλω να προχωρήσω μπροστά..το έχω ανάγκη..για μένα..μου αρέσει η φράση του Τσε Γκε Βάρα που είπε (στο περίπου) : << κυνηγούμε το ακατόρθωτο σκεπτόμενοι ρεαλιστικά>>.Αυτό ήταν το νόημα τέλος πάντων..Impossible is nothing της adidas..άραγε ποιός το πρωτοείπε αυό;το σκέφτηκε πολύ; δε με ενδιαφέρει ίσως..εγώ προσπαθώ και όπου βγάλει..καλό ξημέρωμα..

6 σχόλια:

  1. Αισθάνομαι την ανάγκη να σε συγχαρώ για το ταλέντο σου στο γράψιμο! Εύγε πραγματικά!

    Μαριάννα

    P.S(Remember me?)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θυμάμαι μια Μαριάννα και χωρίς ψέμματα πέρασε από το μυαλό μου αυτές τις μέρες..1986?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. oui! Τι κάνεις; Πως τα περνάς; Απο ο,τι κατάλαβα έφτασε η χρονιά που θα δώσεις πανελλήνιες. Καλό κουράγιο σου εύχομαι. Btw, ποιος ο λόγος που πέρασα απο το μυαλό σου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γενικά κολλάω πάντα στο παρελθόν..ναι δυστυχώς έφτασε..σε έκανα add στο fb(μετα απο μήνες κοίταξα και το λογαριασμό που έχω εκεί) τέσπα..
    τι να περναω το καημενο..μου βγηκε η πιστη..εσυ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Βασικά, αν θες ξανακάνε request γιατί δεν ήξερα πως ήσουν εσύ. Εγώ καλά, παίρνω πτυχίο σε λίγους μήνες. Αθήνα μένω πλέον...πολλή πίεση γενικότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή