Κυριακή 4 Απριλίου 2010

Κακό..

(υπό κάποιες συνθήκες..όχι πάντα..)
Αγάπη..
Η αγάπη οδηγεί στην εμπιστοσύνη..
Η εμπιστοσύνη οδηγεί στη μαλθακότητα..
Η μαλθακότητα στην αδυναμία..
Η αδυναμία στο λάθος..
Το ένα λάθος σε άλλο..
Όλα μαζί στην καταστροφή..

Αυτά..Μάλλον δεν είναι η αγάπη για μένα..Η αγάπη απλόχερα ή τίποτα..Δεν μπορώ να κρατώ αυτά τα μέτρα προστασίας..Την σκοτώνουν και την ευτελίζουν..Οπότε..
Όχι αγάπη ξανά..Οδύνη..Πέθανε η αγάπη..Βασικά..Δεν ταιριάζει..Δε λύνει τα πάντα..Την ψάχνεις..Ίσως και όλη σου τη ζωή..Και όταν τη βρεις, τη διώχνεις..Δεν γίνεται κομμάτι σου..Όχι..

Φύγε φύγε φύγε..Με κουράζεις..Άσε με να φτιάξω μια στέρεη ζωή..Στέρεη χωρίς θεμέλια..Η μιζέρια του κόσμου..Χάρισε μου την ψευδαίσθηση..Σε ικετεύω..

Με πονάς..Μου καις τα μάτια ξανά..Μου καις το πρόσωπο..Ως που σβήνεις στα χείλη..Όχι από κάποια ηδονή ή χαρά..Από το ποτό..Πάλι..

Μην ξανάρθεις ..Ανάθεμά σε..Άσε με φάντασμα..Άσε με να περιπλανιέμαι..Άσε μια πια..

Άφησε με να πιάνω τα δάκρυα των άλλων..Να καταπιώ τα δικά μου..Να τα ρίξω στη θάλασσα..

Ηλίθιο σημάδι..Το χάραξε ο Θεός και δε σβήνει ..Θα σβήσει..Θα χαθεί..

Θα νεκρώσω..Θα ξημερώσει..Λύτρωση..Δε θα μου ανοίγει τα μάτια το σκοτάδι πια..

Δε θα με γυρίσεις πίσω πάλι..Όχι..Αρνούμαι..Αρνούμαι τη ζωή..Δε θέλω άλλες φωνές..Όχι άλλα καλέσματα αναγέννησης..

Θα τους αφήσω να βυθίζονται..Θα τους βυθίζω..Όσους βλέπουν τον πυθμένα..Και όμως..Θα ζηλεύω..

Θα λησμονώ από απόσταση..Κάποτε ήμουν άστρο στο βυθό ωκεανού..Έσβησα..Με πήραν τα υπόγεια ρεύματα..Με διέλυσαν συθέμελλα..

Ρεύματα..Ποιά είναι αυτά..Εγώ..Εγώ είμαι..Εγώ που κρύβομαι..Σαν τις σταγόνες βροχής κάτω από τα φύλλα..Πέφτουν και άλλες..Και άλλες..Με ρίχνουν..Πέφτουμε μαζί..

Αδιέξοδο..Την ζητάς..Φύγε..Γέμισε με ξανά όταν θα σε ξεχάσω..Θα χω τότε να θυσιάσω..Σε παρακαλώ..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου