Σκοτάδι..

Αυτό με περιβάλλει τις τελευταίες μέρες..Μία τύφλωση..Κάνω αυτό που πρέπει(ή υποτίθεται πρέπει..ναι είμαι στρατιωτάκι μπράβο μου..)χωρίς να σκέφτομαι..Μόνο του πηγαίνει το σώμα αλλά και το μυαλό στο λαβύρινθό του..Ελπίζω στο μέλλον να μπορώ να ελέγξω σε μεγαλύτερο βαθμό τη ζωή μου..

Πάλι ένα δάκρυ σπρώχνει το μάτι μου..Φυσικά αυτό του στερεί την ελευθερία και το στέλνει να απορροφηθεί από τον εγκέφαλο..Κοινότυπο..Σήμερα δε διεξάγεται εύκολα η ψυχοθεραπεία μου..Γιατί..Κουράστηκα και για αυτό μάλλον..Αχ..

Έχω κουραστεί..Όχι δεν είναι οι "επαγγελματικές" (επαγγελματικές βασικά ,γιατι δουλεύω πιο πολύ από αρκετούς συνανθρώπους μου)υποχρεώσεις..Είναι η μοναξιά..Ρίχνω την υπερηφάνεια μου πρώτη φορά για αυτό το θέμα..Με τσακίζει κάθε μέρα..Τόσα χρόνια..Τόση μοναξιά..Πάντα εγώ και εγώ..Και τώρα..Με βαρέθηκα..Τέλος πάντων..

Είχα που είχα ψυχολογικά λόγω υπολογιστή,τα οποία ευτυχώς ξεπέρασα,τώρα θα χάσω και τα λογικά μου..Είναι δύσκολο να φλερτάρεις συνεχώς τα τούβλα του τοίχου..Ουφ..Πώς τα έκανα έτσι..Να μην έχω έναν άνθρωπο να με καταλαβαίνει πραγματικά..Να δέχεται αλήθειες και να μη τα περιμένει όλα ιδανικά..Πού..Πού..

Ηλίθια κοινωνία..Πώς είσαι έτσι..Κακόμοιρη..Τέσπα..Με σκοτώνεις και μένα..Δε θα σε πάρει ο διάολος..Μάλλον εμένα θα με πάρει ο Άγιος Πέτρος(όποιος κατάλαβε ,κατάλαβε..ανάθεμα αν κατάλαβα και εγώ..)..Με τι δύναμη να αντισταθώ σε όλα τα λάθη σου..Πες μου..Τί να μου πεις..Με θέλεις μαζί σου..Μου γνέφεις..Θα σε απορρίψω όσο μπορώ και με όποιο τρόπο μπορώ..Συγγνώμη καλή μου..

Αυτά..Μετά από μια παγιωμένη αποδοκιμασία της κοινωνίας(έχει γίνει τόσο συνηθισμένο που απορώ πώς αντέχω και το αναφέρω)πάλι η σκέψη μας στο ναδίρ..Αυτά..Ένα δύο λίτρα αλκοόλ σε λίγο καιρό πώς καίνε τους νευρώνες ε..Βάλε τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα,βάλε 2-3 χτυπήματα σε τοίχο(μετά σου λένε το εγκεφαλικό υγρό προστατεύει απο κραδασμούς..)..

Α..Κάτι άσχετο..Δεν ξέρω αν φταίει η μοναξιά..Μπα δε νομίζω..Και επειδή είμαι ισχυρογνώμων όχι δε φταίει..Νιώθω παιδί..Μεγάλωσα απότομα..Πρωτοβουλία μου..Μπράβο μου..Και τώρα θέλω να γίνω παιδί..Τί ζητάω..Τέλος πάντων..Αρκούμαι στις υλικές απολαύσεις που θα μπορούσα να έχω ως παιδί..Μιζέρια..Από τις λίγες φορές που νιώθω της εξουσία της ύλης πάνω μου..

Τελικά είμαι ένα καθαρό και αντιπροσωπευτικό παράδειγμα ατόμου της σημερινής πουτάνας κοινωνίας..Ναι είμαι..Γαμίεστε..Να είστε εσείς..Εγώ θα αποχωρήσω με τον καιρό..

Καληνύχτα σας..Συγγνώμη για το βρίσιμο..Αν και άνετα μπορεί να ληφθεί ως ευχή